Czym jest miłość?
Wiecej: http://www.eioba.pl/a/3csj/czym-jest-milosc#ixzz1jv2vsSMU
Silna osobowość kobiety. Spełnienie, czy przekleństwo?
Różnice pomiędzy kobietą , a mężczyzną już dawno się zatarły. Chęć niezależności kobiet spowodowała tą różnicę.Media nas karmią , mówiąc że współczesna kobieta powinna być bardzo silna. Owszem to jest niezbędne by przetrwać w tych czasach. Ale zatracamy siebie swoją wdzięczność , wrażliwość,subtelność , troskliwość. Cechy których mężczyźni w nas szukają od zawsze. Za którymi tęsknią. Bo coraz mniej jest takich kobiet. Chcemy być dobrymi matkami ,chcemy odnosić sukcesy zawodowe. Na co dzień dostajemy z zewnątrz wiele bodźców które wywołują u nas różne emocje , przeważnie te złe .Próbujemy je w sobie dusić . Z czasem dochodzimy do takiej wprawy że robimy się twarde niczym skała odporne na stres i zawirowania życiowe .Opanowujemy technikę pod tytułem ''Co mnie nie zabije to mnie wzmocni''. Żadna nawet najtrudniejsza sytuacja nie potrafi nas wzburzyć bo jesteśmy opanowane, zrównoważone. Ale czy mężczyźni nie boją się takich kobiet? Dla większości taka kobieta to prawdziwy skarb. Jest jednak pewien większy procent zakompleksionych mężczyzn , dla których taka kobieta stanowi zagrożenie jego męskości. Co się stanie jeśli taka kobieta spotka w swoim życiu słabego mężczyznę? Na początku wydaje się być bardzo czarujący. Jego styl życia opiera się w dużej mierze na przyjemnościach, co może wydawać się atrakcyjne dla zmęczonej życiem silnej kobiety. Organizuje romantyczne kolacje wyjścia na spacer , spotkania w gronie znajomych. Słaby mężczyzna jednak powoli zaczyna się wypalać w takim związku ,bo silna kobieta zatraciła swoją prawdziwą kobiecość i nie potrafi okazywać uczuć i wdzięczności. Wdzięczności jemu za to co dla niej robi. Bo silna kobieta tylko bierze nie potrafi dawać bo nie wie czy to będzie dla niej opłacalne czy też nie. Więc mężczyzna wypala się bo tak dużo dla niej zrobił , a ona nie potrafi tego docenić. I zostajemy znowu same. Ale jesteśmy silne tak sobie mówimy , damy radę, wszystko będzie dobrze. Ale nie będzie. Bo tak być nie może. Więc silna kobieto, odzyskaj siebie z powrotem. Zdejmij maskę i pokaż swoją wrażliwość. Nie ukrywaj swoich emocji, bo to sprawia wrażenie że jesteś bezuczuciowa. Twoje emocje takie jak lęk czy złość , czy też pragnienie bycia otoczona opieką nie stanowią Twojej słabości. Pokazują jedynie mężczyźnie że on też jest ważny ,bo poczuwa się do swojej roli rycerza by nas chronić przed złem.Dlatego tak ważne jest by chcąc dążyć do swojej niezależności nie zatracić swojej prawdziwej kobiecości. Swojego prawdziwego wewnętrznego piękna. Bądź pełna swojego uroku osobistego. Pokaż jaka jesteś naprawdę a nie udawaj kogoś kim nie jesteś.Bo na dłuższą metę silna osobowość kobiety , nie zdaje egzaminu. Prędzej czy później otrząśniemy się z tego i zrozumiemy że zatraciłyśmy siebie,bo żaden mężczyznahttp
://www.eioba.pl/a/3d47/silna-osobowosc-kobiety-przeklenstwo-czy-spelnienie nie chce mieć u swego boku męskiej kobiety . :)
Śpieszmy się kochać ludzi , tak szybko odchodzą.
To piękny wiersz,który napisał ks. Jan Twardowski.Tak szybko pędzimy przez życie,że nie zauważamy jak szybko nam ono przecieka
przez palce.
Nie szanujemy ludzi,którzy pojawiają się czasem w naszym życiu,a pojawiają się po to
żebyśmy coś dostrzegli. Nie zauważamy potrzeb naszych bliskich i przyjaciół z
naszego otoczenia. Pędzimy tak szybko nie zauważając szczęścia, które nas otacza,
tego co się dzieje wokół nas a narzekamy ,że jesteśmy nieszczęśliwi.
Mówimy że Bóg nas skarał, a tak nie jest, bo Bóg pragnie dla nas szczęścia. Daje
nam je na co dzień, tylko my tego nie zauważamy.
Czasem ktoś podaje nam swą dłoń,pragnie pomóc - my tego nie dostrzegamy i nie
dostrzeżemy, dopóki tego nie stracimy. Bo człowiek taki jest, docenia coś dopiero
wtedy,kiedy to straci. Wtedy zaczyna się zastanawiać po co i dlaczego tak się stało.
Tak łatwo kogoś stracić, niż odzyskać.
Jesteśmy znieczuleni na cudzą krzywdę na to co się dzieje wokoło nas. Dlatego
warto dostrzegać dobro w drugim człowieku, nie doszukując się w nim zła. Bo
poznając drugiego człowieka widzimy w nim same wady nie dostrzegając zalet.
Ten człowiek tak jak my ma wielkie serce i wielką duszę tylko o tym czasem nie wie.
Czasem jego zła sytuacja życiowa zamienia go w zimny głaz. Nabywa cech
negatywnych i wszystko widzi w złym świetle. Zaczyna nam czasem to
przeszkadzać.
Co by się stało gdybyśmy mu dali szansę dostrzeżenia tego dobra, które nosi
w swoim sercu i w swojej duszy.
To nie bajka !
Istnieje cud jakim jest drugi człowiek i gdy pierwsi podamy mu rękę ukazując swoje
wewnętrzne dobro, prowadząc go na początku niczym małe dziecko, które stawia
pierwsze kroki, ucząc go , że jest na tym świecie potrzebny, doceniając go takim
jaki jest, by poczuł że , coś znaczy.
By pokochał sam siebie.
Taki człowiek odnajdzie sens swego istnienia.
To podziała także dla naszego dobra, bo dzieląc się szczęściem z drugim
człowiekiem odnajdziemy nas samych.
To pozwoli nam duchowo dojrzeć.
To szczęście do nas wróci w najmniej oczekiwanym momencie i z najmniej
oczekiwanej strony.
Nie ważne jest w życiu to- czego się ma i ile się ma , ale ważne jest to co możemy
dać drugiemu czowiekowi.
Czasem szczery pełen serca uśmiech pozwala rozgrzać czyimś zimny promień
serca.
Dlatego to ważne , by nie przekreślać innych osób jakie pojawiają się w naszym
życiu, ale uczynić ich swoimi przyjaciółmi.
Często się zdarza, że więcej słyszymy o rozwodach o rozstaniach niż o szczęśliwej miłości.
Dlaczego tak jest?
Ponieważ nie potrafimy przebaczać, nie potrafimy dać szansy drugiej osobie, a
potrafimy ją negować, oskarżać, potępiać, oczekiwać od niej rzeczy, których
sami nie potrafimy dać. Wtedy wychodzą niedomówienia i rozczarowania.
Mówimy ,że partner nie spełnia naszych oczekiwań ale gdybyśmy pokazali jakich
uczuć potrzebujemy , podarowali partnerowi to co sami chcielibyśmy otrzymać, może byłoby nam łatwiej?
Na pewno tak.
Bo dajemy coś nie oczekując niczego w zamian. To jest bezwarunkowy gest. i jeśli
jest szczerze podarowany, wtedy ma prawo spełnić swą rolę.
Dlatego ważna jest w życiu miłość, miłość bezwarunkowa , bo kochając nie
nie oczekujemy niczego w zamian.
To najpiękniejsze uczucie, które łączy i przyciąga dwoje ludzi niczym magnez. Dla porównania,
toksyczna miłość , kiedy wciąż czegoś potrzebujemy od partnera i wymagamy i wiecznie mamy mało - niestety więdnie.
Nie spełnia swojej roli i się kończy.
Dlatego spieszmy kochać ludzi, by nie zdążyli od nas odejść.
Serce
Serce jest symbolem człowieka. W szczególny sposób jest symbolem jego wnętrza, jego wrażliwości i miłości.Jest lustrem naszych pragnień i przeżyć. W zależności jakimi jesteśmy osobami i w jakich tradycjach się wychowaliśmy.
By mieć dobre serce - wymaga to od nas dużo pracy nad sobą. Dobrze ,kiedy widzimy nasze błędy i potrafimy je skorygować.Kiedy chcemy coś w sobie zmienić.
Niektórzy sądzą ,że mają dobre serce bo martwią się o głodujących ludzi ,o głodujące zwierzęta, o nasze środowisko.
Są to tylko oznaki wrażliwości serca. Serce dobre , mierzy się wyższymi kryteriami.
Serce dobre ma ten człowiek, który kocha w sposób bezinteresowny, wierny i ofiarny. To miłość skierowana prosto z serca powoduje, że człowiek staje się mocny i dojrzały. Potrafi pomóc drugiemu człowiekowi w potrzebie, nie oczekując niczego w zamian. To dodatkowy plus, ponieważ świadczy o szlachetności.Rzeźbienie w sobie miłości, która uszlachetnia nasze serce ,pomaga nam na co dzień odróżniać dobro od zła.
To właśnie w sercu rozstrzyga się ta walka , kiedy musimy podjąć jakąś decyzję.
Czy wybierzemy dobrą, czy złą to już zależy tylko od wartości jakie w sercu posiadamy.
To co decyduje o naszym losie, zależy od nas samych,od tego ile tej miłości w naszym sercu nosimy.
I ile możemy jej przekazać innym.
Mądrze i wiernie kochać potrafią niestety nieliczni. Mądra i wierna miłość ma tylko jedno >>ograniczenie<< nie może nikogo skrzywdzić. Taka miłość zdumiewa i zaskakuje. Daje siłę, która wskazuje mądrość.
Dobroć i mądrość to dwa oblicza tej samej rzeczywistości.
Najbardziej porażający przejaw braku mądrości to inteligentny egoista.
Mądrość bowiem to korzystanie z inteligencji, wiedzy i wykształcenia wyłącznie w jednym celu:
po to, by kochać.
Człowiek mądry rozumie, że bezinteresowna i dojrzała miłość, nie jest naiwnym poświęceniem, lecz zyskiem.
Bo dając innym szczęście poprzez miłość, uszczęśliwiamy i uszlachetniamy swoje wnętrze.
Taka osoba rozumie też, że Ci , których kocha, nie mają prawa , by go krzywdzić.
Mądrość pozwala odróżnić miłość od naiwności.
Serce dobre nie jest nigdy sercem naiwnym.
Człowiek dobrego serca wie, że życie zaczyna się od poczęcia, ale prawdziwy rozwój i radość zaczyna się od miłości.
Ludzie, którzy nie czują się przez nikogo kochani i którzy nie uczą się kochać, stają się agresywni i okrutni nawet wobec samych siebie.
Gdy nie ma nikogo, kto troszczy się o nas, komu na nas zależy,kto cieszy się nami, wtedy życie nasze traci sens.
Wtedy nie mamy siły , by normalnie uczyć się i pracować, by stawiać sobie mądre wymagania,
by ocalić w nas wielkie marzenia i aspiracje, by przygotować sobie szczęśliwą przyszłość.
Miłość jest nam potrzebna do życia tak samo, jak pokarm i tlen.
Jednak , każdy z nas doświadcza, że nawet najbliższe nam osoby nie potrafią nas zrozumieć i kochać.
W takich chwilach pojawia się zwątpienie. Czy miłość istnieje?
Miłość jest dla nas tajemnicą, nieraz nas fascynuje, nieraz niepokoi.
Czasem czujemy, że miłość krąży wokół nas , ale nie potrafimy jej zidentyfikować.
Zdarza się, że bierzemy za miłość coś, co w rzeczywistości nie jest miłością, lecz popędem lub pożądaniem. Z drugiej strony , część ludzi uważa , że miłość w ogóle nie istnieje, że jest ona wyrazem naszych dziecięcych marzeńi naszej naiwności. Takie przekonanie pojawia się zwykle w obliczu bolesnej krzywdy jaką doznali.
Na szczęście są ludzie, którzy własnym życiem, świadczą o tym że miłość istnieje.
Ci ludzie są szczęśliwi, nawet wtedy, gdy brakuje im pieniędzy, gdy nie mają modnych ubrań, czy gdy spotykają życiowe trudności.
Człowiek szlachetnego serca wie, że życie poza miłością jest męczeństwem i agonią, jest powolnym umieraniem.
Dobroć serca to obecność miłości i czułości.Dlatego wsłuchuje się w pragnienie innych ludzi i znajduje radość z pomagania i kochania innych.
Warunkiem osiągnięcia takiej mądrości serca jest wewnętrzne wyciszenie , wsłuchanie w głos duszy i
własnego sumienia.
http://www.eioba.pl/a/3eav/serce
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz